ömür

Hani insan sevdiği bir yiyeceğin ilk lokmasını keyifle ağzına atar;
Hiç bir an gelip te bundan doyacağım veya bu yiyecek bitecek bir zaman sonra diye düşünmez...
O kişide o anın zevki vardır çünkü,o an yenilen şeyin lezzeti.
Bir gün belki hiç istemesek,hiç kabul etmesek te birimiz gitmek zorunda olacak,birimiz kalmışlığın hüznünü yaşayacak ama bir ömür bunları sürekli unutmadan yaşanmaz ki..?
ve öylesi bir şeye ömür değil,zulüm denir be sevdiğim...

bilirim ki;
Ne sahibim bu yerde,ne kiracı,sadece bir ömürlük misafirim ben...
ve bilirim ki;
Seni gönlüne öyle bir kazıdı ki bu Pala...öyle işte..!

.)

Beyhude cümleler...

Gönül seni herşeye benzetebilir diyorum fakat aslında benzettigini sanar...
Bende bilirim deli gönlüm de,sen hiç bir şeye benzemezsin sevdigim..!
Benzetemem bir güzel çiceğe,o güzel çicek senin yanında solar bilirim.
En keyifli dakikalarda bile sen yoksan zulüm olur.Ben seni isterim,sana deli divane olan bu gönül seni ister...
her kelime çabalar sevgimi sana aktarabilsin diye ama...nafile...hicbir kelime anlatamıyor senin güzelligini,sevdamı,yangınımı...
Gönül pervanen oldu da etrafında dolanıyor,müptelan oldu da senden başkasını düşünemiyor...
Ne desem de daha çok bilsen,daha çok hissetsen sevgimi..?
Hasretinden doğan bir hüzünlü Seni Seviyorum cümlesi çıksa dudaklarımdan,güzelliğini seyrederken...
Bir parca daha çok hissettirir mi halimi..?

Gül Yine Sen...Gül Yeniden...Herşey Güzel Gülünce...

 

 

Neden küskünsün gönül? Sızlayan yaran mı var?
Neden sustun ey bülbül, Ah! Neden
Bağrında diken mi var

Bak! Ne güzel dünya! Ah! Ne kısa hayat
Sil gözünü, sen sağsın ya,
Kederi kalbinden sil, at!

Gül, yine sen, Gül, yeniden
Güller açsın yüzünde.
Gül yine sen, Gül yeniden.
Her şey güzel gülünce…

Küsseydi dal rüzgâra, Açmazdı bin bir çiçek
Sakın küsme bahtına, Dileğin olsun gerçek

Bak! Ne güzel dünya! Ah! Ne kısa hayat
Sil gözünü, sen sağsın ya!
Kederi kalbinden sil, at!

Gül, yine sen, Gül, yeniden
Güller açsın yüzünde.
Gül yine sen, Gül yeniden.
Her şey güzel gülünce…