Bir baraj gibi;

İçimde dolan sular için bendimi açsan...

Mesela bir cümleyle?

Hatta cümleye bile gerek yok?

Bir kelime bile yeter?

Sana çağlamam için...

Adamın biri diye başlar ya hani hikayeler,fıkralar;

Bir Yüreği sarmış,sarmalamış,içinin en kıymetli yerine yerleştirmişti o adamın biri...
İsmi milyonlarca mecnun arasına kaydedilecek kadar onunla yaşıyor,onu soluyor,onunla uyuyor,onunla uyanıyor,onsuz bir an'ı yok yoktu vesselam.

Şehirde avare dolanıyorken yorgun düştü adam bir banka oturdu da çevreyi gözlemeye başladı,çiçekleri,güneşi,kuşları,yeni gelen baharın izlerini ve niceleri...

Hepsindeki güzellikleri bir şekilde Leylasına benzetiyordu.

Bir görmüş,geçirmiş tabir edilen adam gözlerindeki,dalgınlığı,sevdayı gördü adamın,"Ne iş yaparsın?" dedi.

Mecnun "Hamalım" ben dedi... 

Yaşlı adam,Mecnunun üstünden başından hamal olabileceğini kavradı fakat başka hiçbir emareye rastlayamadı.

Konuşmaya,konuşturmaya devam etmek istercesine "Nasıl yani" dedi...

Adam gözlerini sanki çoook uzaktaki bir liman şehrinde,Leylasının şehrine bakmaya çalışıyormuş gibi kısmıştı ve başını hiç çevirmeden,mahzuni bir tebessümle;
"Elimden tutmasını bilenin, yüreğini taşırım" dedi Mecnun...

Yaşlı adam aldığı cevaptan memnundu,sustu...

Suskunluk Mecnuna da sirayet etmişti,o da bir müddet sustu...

Sonra sanki "Bunların böyle olacağını bilmiyor muydun" dercesine kaşlarını çattı ve "Ne Feryad Edersin Divane Gönlüm!" diye dilinden yüreğine seslendi...

Ve usulca oturduğu banktan doğruldu ve avare avare yoluna koyuldu...

 

Şiir : SUNAY AKIN
Hikaye : PALA

Tozlu raflarda bekleyen bir taş plak gibiyim

Hazır maziyi çalmaya...

En berrak sesiyle,huzurunda bekleyen bir taş plak...

Ah bir eline alsan yine beni?

Nazikçe koysan bir iğnenin altına da;

Oturup o koltuğuna dinlesen

Yüreğin çırpına çırpına ama en bulunmaz bir huzurla...

Hiçbir kaset,cd ve türevi benim çıkarttığım sesi çıkartamaz

Kimse ben gibi seslenemez sana...

Ama ben tozlu raflarda bekleyen bir taş plak gibiyim

Hazır sevdanı haykırmaya...

 

PALA

Gelir mi o aydınlık günler geri...

Hüzün Huzura kavuşur mu...

Beraber olmak için çırpınır mı hala o yürek...

Ayrılmadan öncesi,vaktin son dakikasına dek

Muhabbeti,Hasreti,Sevgiyi konuşur mu...

Uykusuz kalsa da uykuların en güzeline yatar mı...

 Akabilir mi zaman geriye ne ne dersin?

 

PALA