bu aşkın öznesi sensin yüklemi ben…

"bu aşkın öznesi sensin yüklemi ben…"

bu aşkın öznesi sensin
yüklemi ben…
sağır geceler sesimi duyurur mu
lümpen saatler
bir ışık huzmesi çöker ansızın
her an esir düşerim yalnızlığa
sensizliğe çıkar yollar
vurgun sokaklarda yorgun bekleyişlerim…

bu aşkın öznesi sensin
yüklemi ben…
sağır tüm saatler
lügatimdeki tüm sözceler kayıp seni anlatmaya
yıkım tüm şehirler
bu şiir gibi
tarumar olan savaş meydanındaki enkaz gibi…
bu aşkın öznesi sensin sevgilim
yüklemi ben…

acısı haz, kıpırtısı tatlı
bıraktığı tesir muammada saklıaşk yok diyor birileri
kısmen de olsa var hakkı;
zaten aşk varlıkta yok olmak aşk yaratılış aşk doğuş
öznede gizli olmak gibi
bir kayb’oluş…
yok olmadan var olmak işte
ilâhî bir s’ır…

bu aşkın öznesi sensin sevgili
yüklemi ben…
acıma sız sızabildiğin kadar
acımasız tüm nesnelere inat
kanat vuslatımı
anlat, renklere ilham veren sevgilim
hatırlat yeniden aşkı
t’aşkın, renklerinden taşan bir tablo gibi
uçarı, coşkun damlalar gibi
her damlanın alemi renklere boyaması gibi
her renk senin izin sevgili
izini sürmek, izinde olmak, yüz sürmek toprağına
ummanında boğulmak, yeniden doğmak aşkına…

bu aşkın öznesi sensin sevgilim
yüklemi ben…

EDİP AHMET