Feryâd ki feryâdıma imdâd edecek yok
Efsûs ki gamdan beni âzâd edecek yok
Te'sir-i muhabbetle yıkılmış müteellim
Virane dili bir dahi âbâd edecek yok
Yâ Râb ne için zâr-ı Nigârı şu cihanda
Nâşâd edecek çoksa da dil-şâd edecek yok

Feryadım o hale geldi ki;
Bana artık yardım edebilecek,hasretimi dindirecek yok...
Ne yazık ki böyle bir gama düştüm,bu gamın kölesi oldum da bu halden beni gayri çıkartabilecek,serbestleştirecek yok...
Muhabbetler münasebetiyle yıkılmış
Enkaza dönmüş virane gönlümü toplayıp,toparlayacak yok...
Neden ağlayıp duruyorum ki?
Mutsuz edecek çok ta gönlümü şen edecek yok...

Derin bir hasret var şiirde...
tüm insanlardan rahatsız olmuş,sevdiğinden bile ses seda alamayan bir kişinin feryadı...
Kederini alabilecek sevdiğinden başka kişinin kalmadığını fakat sevdiğiyle de muhabbet halinde olamadığından da daima acı,keder,gözyaşı,feryad içinde olduğunu ifade ediyor...