Ne Feryad Edersin Divane Bülbül
Senin Bu Feryadın Anam Gülşene Kalsın
Bu Dünyada Eremezsen Murada
Huzuru Mahşere Anam Divana Kalsın

Nesin Methedeyim Bir Kaşı Kare
Şu Sineme Açtı Anam Onulmaz Yare
Dünya Tabip Gelse Derdime Çare
Derdimin Dermanı Anam Lokmana Kalsın

Bir Can için Geçti Canım Serinden
Vücudum Kül Oldu Anam Aşkın Narından
Emrah Bir Buse ister Nazlı Yarinden
Bu Bayram Olmazsa Anam Kurbana Kalsın

Bülbüle feryadını,ah-u figanını,gülşende yani gül bahçesinde yap.buralarda seni anlayan yok,senin aşkın güle,benim aşkımsa yarime...
Sen gülistanda bense mahşerde kavuşuruz belki diye sesleniyor...

Dış güzelliğinin övülmesinin ne manası var ki güzelin diyor,bu aşk yarasını o açtı,tebabet ehlinin yapabilecek hicbirşeyi yoktur...

Canan için candan gectim,Aşkın ateşinden Şem-i Pervane oldum,yandım da...
bir defa kavuşamadım diyor...