Bir gün gelir hiç hayatında olmayan biri gelir,girer hayatına...
Öyle bir girer ki sanki hep ondan önce hiç hayat yokmuşcasına...
Sanki hep yanlızmışsın da tüm boşluğunu tamamlamak için görevlendirilmiş biriymiş gibi girer...
Bir kelimesiyle adeta hayatiyet bulurmuş gibi hissedersin...
Sonra başka bir gün gelir;
Tüm bu ünsiyet,bu teşvik-i mesai sona erer
O zaman da sanki tüm dünya,insanlık,kuşlar,çicekler bu alemi terketmişte,bir başına kalmışlığı,sonbaharı,yanlızlığı iliklerinde hissedersin...